Gelukkig heb ik weer een Saab. Een oer-Saab, een spierwitte 900 uit 1989.

De foto is van mijn eerste rit. Ik vroeg een vriend of ik mij misschien aanstel dat ik zo blij word van deze auto. Nee, zei hij. Deze keuze is aangestuurd vanuit je onderbewuste. Zolang ik je ken heb je het al over een oude witte Saab.

Zelfs de afkorting is mooi: Svenska Aeroplan Aktiebolaget. Wat zoveel betekent als Zweeds Vliegtuig N.V.

Je houdt van Saab of je haat ze. Het is een compromisloze auto. Ik vind ze fantastisch en ontspan van elke rit. Zeker als ik er mee langs de zeedijk rijd van de kop van Afsluitdijk via Makkum naar Gaast of Gaast naar Workum en dan een rondje door de stad.

Passie is het zeker. Talent helaas niet. Dat laat ik over aan autodokter Geert. Die krijgt hem weer bij de les als de Saab een keer sputtert.

Zijn eerste advies is: kijk het maar even aan! Als het niet vanzelf over gaat kom dan maar langs.